نداشتن منابع مالی و تامین امکانات اولیه؛ عامل تعطیلی برخی مدارس شهرستان کیار
تاریخ انتشار: ۷ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۱۲۷۴۰
میری گفت: در شهرستان "کیار" چهارمحال و بختیاری مدارسی وجود دارد که به دلیل نداشتن منابع مالی و تامین امکانات اولیه در حال تعطیلی هستند که باید بصورت جدی مورد توجه قرار گیرند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از جهانبین نیوز؛ بهمن میری نائب رئیس شورای اسلامی استان چهارمحال و بختیاری و نماینده شهرستان کیار بیان داشت: شورای اسلامی استان امروز در جمعی قرار دارد که کارهای ارزشمندی انجام می‌دهند و باید از زحمات این مجموعه تقدیر و تشکر به عمل آید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی با اشاره به اینکه توسعه فضاهای ورزشی در مدارس از اهمیت بالایی برخوردار است، تصریح کرد مجمع خیرین با همکاری سایر دستگاه‌ها نسبت به افزایش سرانه فضای ورزشی اقدام کنند.
میری خواستار ورود مجمع خیرین به تامین هزینه های خرد مدارس در استان شد.
مسئولین کشور در هر امری مردم را مشارکت دادند موفق تر شدند
رئیس شورای اسلامی چهارمحال و بختیاری گفت: توجه مردم به امر مدرسه سازی قابل تحسین است، مسئولین کشور در هر امری مردم را مشارکت دادند موفق تر شدند.
سیاوش سلیمانی دشتکی رئیس شورای اسلامی استان چهارمحال و بختیاری با اشاره به اینکه هر چه ما در امر تعلیم و تربیت کار کنیم باز هم کم است، بیان داشت: امر خیری و مدرسه‌سازی آینده مملکت را رقم می زند که افتخار ما در شهرستان و استان حضور چشم گیر خیرین پرتلاش در استان می باشد.
وی با اشاره به کارهای نیک خیرین استان در امور مختلف که بدون تشویق و تجلیل، در امورات خداپسندانه از جمله ساخت مدرسه، مسجد و درمانگاه و ... فعالیت می کنند، افزود: حضور خیرین در حوزه مدرسه سازی یکی از پدیده های مبارک انقلاب اسلامی در کشور می باشد که ثابت می کند مردم ما همیشه پای کار هستند
سلیمانی دشتکی با اشاره به اینکه توجه مردم به امر مدرسه سازی قابل تحسین است تصریح کرد: مسئولین کشور در هر امری مردم را مشارکت دادند موفق تر شدند.
وی گفت: در برخی شهرستان های استان چهارمحال و بختیاری نیاز مبرم به مدرسه سازی جهت جایگزین نمودن ساختمان ها به جای کانکس و یا مقاوم‌سازی ساختمان‌های قدیمی به منظور جلوگیری از فرسودگی زودهنگام احساس می گردد و آنچه باعث می شود خیرین تأثیر شگرفی را در مسیر آموزش و پرورش کشور داشته باشند دو عنصر کلیدی دغدغه ایرانی و وظیفه الهی است.
سلیمانی دشتکی گفت: دانش آموزانی که در مدارس ایمن و زیبا تحصیل می کنند به یقین علاوه بر آموزش بهتر با فرهنگ متعالی تری نیز روبرو می شوند.
وی با توجه به اینکه تعداد زیادی از اعضای شوراهای اسلامی در استان معلم و جزء قشر فرهنگی می باشند، تاکید کرد: این موضوع باعث شده که جامعه شورایی از نزدیک با مشکلات دانش آموزان دست و پنجه نرم کنند.
وضعیت فضاهای آموزشی دانش آموزان در مناطق عشایری بسیار نامساعد است
عطاءالله حسین پورآقایی عضو هیات رئیسه شورای اسلامی استان چهارمحال و بختیاری و نماینده شهرستان لردگان در جلسه نشست با مجمع خیرین مدرسه ساز استان با اشاره به اهمیت کار خیرین مدرسه ساز خاطرنشان کرد: جا دارد از تک تک خیرین در حوزه مدرسه سازی تقدیر و تشکر کنیم چراکه موضوع مدرسه‌سازی موضوعی بسیار مهم خصوصا در شهرستان لردگان می باشد از طرفی مردم انتظار بیشتری از دستگاه های مسئول دولتی دارند تا جهت هزینه کرد برای این موضوع پیش بینی لازم را داشته باشند.
حسین پورآقایی با اشاره به اینکه وضعیت فضاهای آموزشی دانش آموزان در مناطق عشایری بسیار نامساعد است، افزود: در برخی روستاها و شهرهای شهرستان لردگان مدارس بصورت کانکسی اداره می شوند و زمانی که مشاهده می گردد جایگاهی برای تحصیل این دانش آموزان نیست، دل آدم به درد می آید .
وی گفت: در شهر سردشت همه مدارس بصورت دو شیف صبح و عصر برای دختران و پسران اداره می شوند با توجه به اینکه در یکی از مدارس شهر سردشت 274 دانش آموز پسر و 250 دانش آموز دختر وجود دارد، هر روزه برای شیفت بعد از ظهر باید تعدادی از صندلی ها را جابجا کنیم.
حسین پور تصریح کرد: ضروری است در شهر سردشت مدرسه ای 12 کلاسه تاسیس گردد و در این راستا هر گونه اقدام و هماهنگی از سوی شورا و شهرداری لازم باشد ، همکاری می کنیم فقط دانش آموزان این منطقه را از این شرایط نابسامان نجات دهید.
وی تاکید کرد: از مجمع خیرین مدرسه ساز دعوت می نمائیم که از فضاهای آموزشی مناطق محروم شهرستان لردگان از جمله شهر سردشت بازدید میدانی داشته باشند.
بسیاری از مدارس شهرستان بن تخریبی هستند
محمود بهارلویی نماینده شهرستان بن در شورای اسلامی استان خاطر نشان کرد: متاسفانه مرسوم گردیده در هر شهرستانی کمک خیری وجود داشته باشد اداره کل نوسازی مدارس نیز جهت تکمیل آن بودجه اختصاص می دهد و در صورتی که شهرستانی خیر نداشته باشد مدرسه سازی و یا مقاوم سازی ساختمان های فرسوده انجام نمی گردد ، لذا سوال اینجاست که وظیفه ذاتی اداره کل نوسازی مدارس چیست؟ و مردم مشکل کمبود فضای آموزشی را باید از چه ارگانی پیگیری کنند؟ از خیرین؟
بهارلویی با اشاره به لزوم تجدید نظر بر عملکرد اداره کل نوسازی مدارس ، تصریح کرد: باید روند تغییر کند چراکه اگر مجمع خیرین نبودند معلوم نیست قرار بود چه بلایی سر مناطق کم برخوردار و محروم ما می آمد.
وی افزود: بسیاری از مدارس شهرستان بن تخریبی هستند و توجه ویژه مسئولین و مجمع خیرین را می طلبد. بهارلویی با اشاره به نبود سالن فرهنگی و یا نمازخانه در برخی مدارس شهرستان بن خصوصاً بخش شیدا، تاکید کرد: با توجه به اینکه دانش آموزان باید از مقطع ابتدایی نماز را یاد بگیرند و فضایی جهت آموزش در مدارس نداریم پیشنهاد می گردد یک باب سالن های فرهنگی بصورت آجر به آجر در مرکز بخش شیدا احداث گردد.
عبدالله صفیان نماینده شهرستان بروجن در شورای اسلامی استان در جلسه نشست با مجمع خیرین مدرسه ساز استان خاطرنشان کرد: خیرین مدرسه ساز در شهرستان بروجن بیشتر تمایل داشتند که هزینه های خیری را در جهت ساخت مدارس روستایی هزینه کنند بر همین اساس تعداد مدارس در شهرهایی از جمله نقنه گندمان بلداجی فرادنبه کم است و با وجود اینکه در این شهرها دانش آموز داریم ولی فضاهای آموزشی کم است در صورتی که در روستاها مدرسه هست ولی دانش آموز بحد نصاب وجود ندارد.
وی با اشاره به اینکه در صورت افزایش تعداد دانش آموزان در شهرستان بروجن با مشکل فضای آموزشی مواجه می شویم، تصریح کرد: در بلداجی امسال قرار بود مدرسه دبیرستان را با راهنمایی ادغام کنند و هر دو در یک مدرسه تحصیل کنند ، بنده یک معلم هستم و این اقدام را در فضای مدارس پسرانه به لحاظ مشکلات اجتماعی به یک جنایت تشبیه می کنم .
صفیان با اشاره به اینکه بدلیل نبود خیر مدارس شهرستان بروجن به حالت تخریبی درآمده اند ، افزود: از مجمع خیرین مدرسه ساز استان دعوت می کنم سفری به شهرستان بروجن داشته باشید و با مشکلات ما آشنا شوید و یا خیر را به این شهرستان سوق دهید و یا با ارائه ایده فرهنگ خیری را در این خطه گسترش دهید.
فرشاد چراغ پور نماینده شهرستان شهرکرد در شورای اسلامی استان چهارمحال و بختیاری و رئیس کمیسیون توسعه عمران و خدمات شهری و روستایی شورای اسلامی استان ، در جلسه نشست با مجمع خیرین مدرسه سازاستان خاطر نشان کرد: جا دارد از فعالیت و اقدامات ارزشمند مجمع خیرین مدرسه ساز استان در راستای توسعه فضاهای آموزشی و رفع محرومیت ها تقدیر و تشکر نمائیم .
وی هدف از برگزاری این جلسه را آشنایی اعضای شورای اسلامی استان با چگونگی و محدوده فعالیت مجمع در سطح استان بیان و افزود: امیدواریم با همکاری مشترک جامعه شورایی و خیرین مدرسه ساز شاهد شکوفایی بیشتر در حوزه توسعه و بهسازی فضاهای آموزشی برای دانش آموزان در اقصی نقاط استان باشیم.
چراغ پور تصریح کرد: لازم است مجمع خیرین مدرسه‌ساز استان از شهرستان های 10 گانه استان بازدید نموده و ضمن نشست با اعضای شوراهای اسلامی آن شهرستان و توسعه فرهنگ خیری، با مشکلات فضاهای آموزشی و مدارس از نزدیک آشنا شوند.
ضرورت مقاوم سازی مدارس در شهرستان فارسان
سید احمد هاشمی نماینده شهرستان فارسان در شورای اسلامی استان چهارمحال و بختیاری در جلسه نشست با مجمع خیرین مدرسه ساز استان، با اشاره به ارزش کار فعالین عرصه آموش و پرورش در استان بیان داشت: هر نهادی اگر زیرساختی برای آموزش ایجاد کند ارزش کارش کمتر از معلمی و تعلیم به دانش آموزان نیست لذا جایگاه خیرین مدرسه ساز بسیار والاست.
هاشمی تصریح کرد: اگر از ظرفیت خیرین جهت تاثیرگذاری برای بودجه ریزی آموزش و پرورش استفاده شود، بهتر است تا با مدیریت صحیح و بر اساس اولویت بندی‌های صورت گرفته نوسازی و مقاوم سازی مدارس صورت پذیرد
وی ضمن اهتمام به موضوع فرهنگ سازی امورات خیری مدرسه سازی در همه شهرستان ها، افزود: جهت استفاده از ظرفیت های شورای اسلامی استان و مجمع خیرین مدرسه ساز استان برای نیل به اهداف مشترک پیشنهاد می گردد تفاهم نامه ای منعقدو بندهای آن بصورت ویژه پیگیری شوند تا شاهد محرومیت زدایی در حوزه فضاهای آموزشی در سطح استان باشیم.
اولویت بندی رسیدگی به مشکلات باید در دستور کار قرار گیرد
محمدیعقوب باقری نماینده شهرستان خانمیرزا در شورای اسلامی استان چهارمحال و بختیاری و نماینده شورای عالی استانها، در جلسه نشست با مجمع خیرین مدرسه ساز استان بیان داشت: به راستی که خیرین مدرسه ساز استان ستارگان آسمان خدا و سازندگان برج های عاطفه و امید هستند و شورای اسلامی استان با افتخار بوسه بر دست های پر مهر این عزیزان می زند.
وی با اشاره به اینکه متاسفانه ساز و کارهای پیشین باعث گردیده که در مواقع بحرانی منتظر کمک مردم هستیم، افزود: آموزش و پرورش با اعتبار اندکی که در اختیار دارد جهت تامین امکانات اداری و مالی در بودجه جاری مانده و چگونه می تواند برای نوسازی و مقاوم سازی مدارس هزینه نماید.
باقری با اشاره به اینکه از خیرین می خواهیم در ابعاد دیگر از جمله تامین تجهیزات آموزشی برای دانش آموزان در مناطق محروم نیز ورود کنند، تصریح کرد: خیلی خانواده ها مشکل مالی دارند و فرزندان آنها در بدترین شرایط در حال تحصیل هستند که باید به این موضوع نیز توجه جدی صورت گیرد و تبعیض ها در کل کشور مرتفع گردد.
وی با اشاره به لزوم پهنه بندی استان چهارمحال و بختیاری جهت ایجاد فضاهای ورزشی و آموزشی، خاطر نشان کرد: شرایط دانش آموزن در مناطق مختلف استان با هم تفاوت دارند لذا اولویت بندی رسیدگی به مشکلات باید در دستور کار قرار گیرد.
باقری گفت: سال های سال افتخار تدریس در مدارس عشایری را داشتم و مشکلات دانش آموزان عشایری را از نزدیک لمس نمودم و درخواست دارم اگر دستتان می رسد برای رفع محرومیت در همه شهرستان‌ها کار کنید. وی با اشاره به اینکه در شهرستان خانمیرزا تنها روستایی که مدرسه ندارد روستای قلعه چه است، افزود: انتظار داریم خیرین با همکاری اداره کل نوسازی مدارس استان نسبت به برآورده نمودن اعتبارات لازم جهت احداث یک باب مدرسه در این روستا اقدامات لازم را اتخاذ نمایند و همچنین نسبت به نوسازی و مقاوم سازی مدارس با بافت فرسوده و تخریبی در شهرستان خانمیرزا اقدامات لازم را صورت دهند.
باقری با اشاره به اینکه خیرین بزرگ آموزگاران درس ایثار هستند، تاکید کرد: مدارس و اماکن ورزشی در جاهایی که دانش آموز هست باید احداث گردد.
از 78 مدرسه در سامان 53 مدرسه تخریبی اند
غلامرضا چهلگردی نماینده شهرستان سامان در شورای اسلامی استان چهارمحال و بختیاری در جلسه نشست با مجمع خیرین مدرسه ساز استان، خاطرنشان کرد: شهرستان سامان را جزء شهرستان های برخوردار در نظر می گیرند اما متاسفانه از 78 مدرسه 53 مدرسه تخریبی هستند و یا نیاز به مقاوم سازی دارند و یک مدرسه در سه مقطع ابتدایی و متوسطه اول و دوم در دو نوبت صبح و عصر برای دختران و پسران فعالیت می نماید.
وی افزود: متاسفانه هر اقدامی قرار است انجام شود فقط از ظرفیت خیرین استفاده می کنند در صورتی که برخی خیرین در پرداخت تسهیلات و وام های خودشان نیز مانده اند. چهلگردی از مجمع خیرین استان، بابت همکاری ها در زمینه توسعه فضاهای آموزشی در سطح استان تقدیر و تشکر نمود.
انتهای پیام/
منبع: دانا
کلیدواژه: شورای اسلامی استان چهارمحال و بختیاری شورای اسلامی استان چهارمحال و بختیاری اداره کل نوسازی مدارس مقاوم سازی مدارس نماینده شهرستان شهرستان لردگان دانش آموزان شهرستان بروجن فضاهای آموزشی مدارس شهرستان تقدیر و تشکر شهرستان ها شهرستان بن مدرسه سازی دانش آموز مدارس شهر شهر سردشت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۱۲۷۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تکرار سختگیری دهه ۶۰ در مدارس
به گزارش «تابناک»، شادی مکی در روزنامه هم میهن نوشت: در مدارس چه می‌گذرد؟ مدیران، مشاوران و معاونان چگونه با دانش‌آموزان تعامل می‌کنند؟ اینها پرسش‌های مهمی است که دانش‌آموزان، مدیران و کارشناسان آموزشی به آن پاسخ می‌دهند. دانش‌آموزان می‌گویند که هنوز کیف‌هایشان را برای پیدا کردن سیگار، آینه، لوازم آرایش و گوشی‌های تلفن‌همراه می‌گردند و در این پروسه فشار زیادی به آنها وارد می‌شود. هنوز اندازه و رنگ موی دانش‌آموزان دختر در کانون توجه است. هنوز رفت‌وآمدها کنترل می‌شود. با پسران رفتارهای نادرست می‌شود، برایشان جلسه‌های توجیهی برگزار می‌کنند و در این وضعیت دانش‌آموزان متولد دهه‌های ۸۰ و ۹۰ که زیربار مدرسه‌داری با سختگیری‌های دهه ۶۰ نمی‌روند، لجبازتر شده‌اند.
کارشناسان آموزشی می‌گویند که با نسخه‌های قدیمی و تاریخ‌انقضا‌گذشته نمی‌شود با این دانش‌آموزان تعامل کرد. به گفته این کارشناسان، هنجارهای نوجوانان امروز به‌تبع تحولات رخ‌داده در جهان و در کشور تغییر کرده است. رفتارهایی مانند بازرسی کیف‌ها که نسل‌های دهه‌های ۵۰ و ۶۰ هم با آن سر ناسازگاری داشتند، امروز نمی‌تواند راهی برای تعامل با نوجوانان باشد. تنها نتیجه این رفتارها، احساس انزجار و تنفر نسبت به ارزش‌ها و قوانین است. کارشناسان می‌گویند که نسل جدید، زور و اجبار را نمی‌پذیرد و برای پذیرش یک مسئله ابتدا باید اقناع شود و بعد از آن حق انتخاب داشته باشد.
هنوز «آینه» ممنوع است
دانش‌آموزان مقطع متوسطه گلایه فراوان دارند؛ گلایه آنها از برخوردهای سلیقه‌ای است. کیانا یکی از دانش‌آموزان کلاس نهم است که میگوید: «مسئولان مدرسه، اول سال تحصیلی برای بچه‌ها جلسه‌ای برگزار کردند و درباره همین مسائل با ما حرف زدند. آنها گفتند اگر بچه‌ها پیرسینگ یا هر وسیله دیگری که با استایل دانش‌آموزی تطابق ندارد، همراه‌شان دارند محترمانه تحویل دهند. اما کسی این‌کار را نکرد.
درحال‌حاضر وقتی مسئولان مدرسه چنین وسائلی را دست بچه‌ها ببینند با بی‌احترامی، خشونت و استفاده از الفاظ رکیک می‌گیرند. گاهی هم خانواده‌ها را صدا می‌کنند. بچه‌ها هم وقتی این رفتارها را می‌بینند بیشتر لجبازی می‌کنند.»
کیانا میگوید که فضای مدرسه شاد نیست؛ هیچ اقدامی از سوی مسئولان مدرسه برای شاد کردن فضا صورت نمی‌گیرد و حتی گاهی به آنها فشار وارد می‌کنند: «مثلاً ما را مجبور می‌کنند در بعضی از جشنواره‌های مناسبتی شرکت کنیم که این موضوع ما را آزار می‌دهد. چرا باید برخلاف خواسته‌مان در جشنواره، جشن و مناسبتی مشارکت کنیم. درحالی‌که در مسائل مهم‌تر به خواسته‌های ما توجه نمی‌کنند.»
او ادامه می‌دهد: «مثلاً ما به‌عنوان دانش‌آموزان پایه نهم که در مقطع حساسی هستیم و امتحان نهایی داریم، نیمی از سال به‌دلیل بارداری یا حوادثی که برای معلمان‌مان رخ داد، کلاس نداشتیم و وقتی به این موضوع اعتراض کردیم و درخواست دادیم تا معلم جایگزین برایمان بگذارند، اصلاً به خواسته‌مان توجه نکردند. همه اینها درحالی‌است که توجه به مدل موی دانش‌آموزان یا همراه داشتن انگشتر و گردنبند و آینه، برای آنها مهم‌تر از تشکیل کلاس و داشتن معلم است.»
محمد، دانش‌آموز کلاس دهم است و میگوید که رفتار مسئولان مدرسه با آنها خوب نیست. گاهی کیف بچه‌ها را می‌گردند تا شاید گوشی پیدا کنند، اما این کارها نتیجه معکوس دارد. کیف دانش‌آموزان حریم شخصی آنهاست. او درباره علت لجبازی بچه‌ها با مدیر و مسئولان مدرسه میگوید: «گاهی برای ساده‌ترین مسائل به آنها ناسزا می‌گویند و توهین می‌کنند. این کارها باعث لجبازی دانش‌آموزان می‌شود.»
مصرف سیگار، گل و لجبازی با مدیران
معضل جدید مدیران مدرسه اما حالا سیگارهای الکترونیکی است. «سال تحصیلی گذشته گروهی از دانش‌آموزان مدرسه موج سیگار کشیدن را راه انداختند. در آن زمان بچه‌ها حوالی مدرسه سیگار می‌کشیدند. مسئولان مدرسه بعد از شناسایی بچه‌هایی که این موج را راه انداخته بودند، آنها را اخراج کردند. مدتی بعد از این ماجرا متوجه شدم که تعدادی از بچه‌ها در مدرسه سیگار الکترونیکی می‌فروشند و حتی برخی از دانش‌آموزان سیگار الکترونیکی را داخل مدرسه هم استفاده می‌کردند.»
این ماجرایی است که علیرضا ۱۶ ساله تعریف می‌کند. او اما مصرف پاد یکی از انواع سیگارهای الکترونیک را از اسفندماه سال گذشته شروع کرده: «استفاده از پاد به‌عنوان یکی از سیگارهای الکترونیکی، به من حس باحال بودن می‌دهد. من به لذت‌های زودگذر دنیا آنقدر اهمیت نمی‌دهم که به خاطر ضررهای کم پاد، از آن استفاده نکنم. به‌هرحال قلیون و سیگار هم ضرر دارند اما مردم استفاده می‌کنند. برخی معتادند و به نیکوتین نیاز دارند، برخی دیگر هم مثل نسل ما فقط خوششان می‌آید که از این سیگارهای الکترونیکی استفاده کنند.»
در مدرسه هومان ۱۵ ساله اما فقط سیگارهای الکترونیکی استفاده نمی‌کنند، گل و سیگارهای معمولی هم در جمع‌شان پیدا می‌شود. هومان کلاس نهم است و استفاده از پاد را از تابستان سال گذشته شروع کرده. چرا کشیده؟ «دوستانم می‌کشیدند و من هم خوشم آمد که بکشم. اما اگر بدانم این سیگارها خیلی ضرر دارند، استفاده نمی‌کنم.»
او میگوید که در مدرسه آنها اتفاقات دیگری هم می‌افتد: «گل، ۴۰۰-۳۰۰هزار تومان است و خیلی‌ها می‌کشند. سیگار معمولی هم مصرف می‌کنند.» برای دانش‌آموزان مدرسه آنها قیمت بالای گل، مهم نیست به‌همین‌دلیل حتی هر روز می‌خرند. خانواده‌ها اما بی‌خبرند: «بیشتر بچه‌ها گل را بیرون از مدرسه می‌کشند و بسیاری از آنها به‌دلیل مصرف همین مخدر دچار مشکلات روحی و روانی شده‌اند.»
هومان اینها را میگوید و ادامه می‌دهد که چند وقت پیش، مسئولان مدرسه دستگاه تشخیص نیکوتین و گل خریدند تا از بچه‌ها تست بگیرند، اما هیچ‌وقت از آن استفاده نکردند: «مدیرمان با ما صحبت کرد که دیگر نکشیم. حتی محدوده‌ای خارج از مدرسه را مشخص کرد و گفت که در آن محدوده سیگار نکشیم، اما دانش‌آموزان از روی لجبازی با مدیر دقیقاً در همان محدوده سیگار می‌کشند و فیلم و عکسش را در اینستاگرام منتشر می‌کنند.»
استیصال خانواده‌ها
پدر دانش‌آموزی که بنا به اصرار فرزندش ناچار شده برای او سیگار الکترونیکی بخرد، میگوید که مصرف این سیگارها به‌شدت بین دانش‌آموزان رایج شده. این پدر اواخر سال گذشته متوجه می‌شود که همه دوستان پسر ۱۴ ساله‌اش از این نوع سیگار استفاده می‌کنند: «پسرم هر خواسته‌ای دارد، با ما مطرح می‌کند و ما هم اگر بدانیم خواسته‌اش معقول است، برایش تامین می‌کنیم.
اواخر سال گذشته او از ما خواست که برایش پاد بخریم.» والدین تحقیقاتی انجام داده و باتوجه به مضرات استفاده از این نوع سیگارها، از خریدن آن خودداری می‌کنند: «دوستان پسرم همه از این سیگارها استفاده می‌کنند. ما حدس زدیم که ممکن است وقتی دوستانش از این دستگاه استفاده می‌کنند، او هم بخواهد امتحان کند و از سیگار مصرفی سایرین استفاده کند. ترسیدیم دچار بیماری‌های واگیردار ناشی از مصرف مشترک شود، به‌همین‌دلیل تصمیم گرفتیم خودمان برایش سیگار الکترونیکی بخریم که حداقل از کیفیت آن اطمینان نسبی داشته باشیم. زیرا بیشتر این سیگارها چینی و قاچاق هستند و مشخص نیست از چه موادی در آنها استفاده می‌شود. برای خرید پاد، ۳ میلیون تومان هم پرداخت کردیم.» خانواده اما حالا از کارشان پشیمان شده‌اند.
اختلال در رشد مغزی
محمد هاشمیان، فوق‌تخصص ریه اما شیوع استفاده از سیگارهای الکترونیکی در میان دانش‌آموزان را مهم می‌داند و به هم‌میهن میگوید: «باید ابتدا این موضوع بررسی شود که فلسفه ایجاد سیگارهای الکترونیکی چه بوده، زیرا این سیگارها ضرر زیادی دارند و در جهان تبدیل به معضلی برای سلامت جامعه شده‌اند. ماجرا از آنجا شروع شد که به‌دلیل خطرات استفاده از سیگار، پزشکان به مصرف‌کنندگان توصیه کردند تا مصرف سیگار را ترک کنند. زیرا سیگار علاوه بر اینکه عامل بسیاری از سرطان‌هاست مانند سرطان مثانه، پانکراس، معده و...، باعث بیماری‌های انسدادی مزمن ریه هم می‌شود. این بیماری باعث التهاب راه‌های هوایی و تنگ‌شدن آن می‌شود.»
او اضافه می‌کند که راهکارهای مختلفی برای ترک سیگار پیشنهاد شد که مشاوره‌های پزشکی و روانپزشکی، آدامس، برچسب‌های نیکوتین، از جمله آنها بودند:«استفاده از سیگارهای الکترونیکی هم راهکار دیگری برای ترک سیگار بود. یعنی ورود این نوع سیگار به بازار به منظور کمک به ترک سیگار بود.»
این فوق‌تخصص ریه این را هم میگوید که مضرات این سیگارها، در اوایل تولیدش چندان معلوم نبود، اما بعد از مدتی برخی از ضررهای آن مشخص شد: «بعدها مشخص شد که این سیگارها موجب سرفه، ایجاد خلط؛ نفس تنگی و احتمالاً انسداد ریه می‌شود. مواد شیمیایی واردشده به بدن از طریق این سیگارها باعث التهاب ریه می‌شود که کنترلش سخت است. نیکوتین موجود در این سیگارها باعث افزایش تپش و انقباض قلب و بالا رفتن فشار خون می‌شود. بنابراین در جهان مصرف این سیگار به افراد عادی توصیه نمی‌شود.»
به گفته او درحال‌حاضر سازمان غذا و داروی آمریکا، مصرف سیگار الکترونیکی در راستای ترک سیگار را تایید نکرده است: «این سیگارها آثار بسیار مضر دیگری هم دارند که ممکن است در طول زمان مشخص شوند. حتی ممکن است این آثار بدتر از آثار سیگار هم باشند.»
هاشمیان درباره تاثیر مصرف سیگارهای الکترونیکی بر نوجوانان هم میگوید: «مطالعات نشان داده که این سیگارها هم برای رشد مغز نوجوانان مشکل‌ساز است، هم روی سیستم جنسی و تولیدمثل آنها اثر می‌گذارد. حتی مصرف این نوع سیگارها توسط مادران باردار می‌تواند باعث ایجاد اختلال در جنین شود.»
توبیخ و اخراج بی‌فایده است
فروغ تیموریان، جامعه‌شناس و کارشناس آموزشی که سال‌هاست در مقطع متوسطه تدریس می‌کند اما با تایید شیوع و گسترش استفاده از انواع سیگارهای الکترونیکی در میان دانش‌آموزان به هم‌میهن میگوید: «مسائل مختلف در مدارس آنقدر زیاد است که مسائلی مثل کشیدن سیگار معمولی و الکترونیکی و حتی مخدر گل، عادی شده است. چندی پیش در مدرسه‌ای که تدریس می‌کنم، بچه‌ها را به‌دلیل آوردن موبایل به مدرسه گشتند، بچه‌ها موبایل‌ها را پنهان کردند اما در کیف‌هایشان وسایل زیادی مثل سیگار، حشیش، وسایل پیشگیری و قرص جلوگیری از بارداری پیدا شد.»
او معتقد است که به‌هرحال فضای مجازی روی رفتار دانش‌آموزان تاثیر گذاشته است: «زنان جامعه آنقدر با ناکامی‌های مختلف مواجه‌اند که امروز بچه‌ها با کشیدن سیگار یا مسائل مختلف دوست دارند خودشان را نشان دهند. خیلی از این دانش‌آموزان می‌خواهند بگویند، همان‌کارهایی را می‌توانند انجام دهند که هم‌سن‌و‌سالان‌‌شان انجام می‌دهند. نسل جدید به گونه‌ای رفتار می‌کند که گویی چیزی برای از دست دادن ندارد.» بااین‌همه او معتقد است که تنبیه، توبیخ و اخراج دانش‌آموزان در ارتباط با این مسائل بی‌فایده است.
تکرار سختگیری دهه‌های قبل
حالا در کنار ماجرای کشیدن سیگارهای الکترونیک و برخورد مسئولان مدرسه، گشتن و بازرسی کیف دانش‌آموز در مدرسه که در دهه‌های گذشته هم رایج بود، آیا می‌تواند راهکاری مناسب برای برخورد با دانش‌آموزان و حفاظت از آنها باشد؟ سوالی که تیموریان به آن پاسخ می‌دهد: «این رفتارها جز ایجاد تنفر و انزجار، نتیجه‌ی دیگری ندارد. کیف دانش‌آموز حریم شخصی اوست؛ اتفاقی که برای نسل‌های دهه ۵۰ و ۶۰ افتاد و آن‌زمان هم مورد اعتراض بچه‌ها بود، چرا باید تکرار شود. به نظر می‌رسد نیاز به یک آموزش همگانی برای تعامل با نسل نوجوان داریم. به‌جای بازرسی بچه‌ها و ایجاد اضطراب و خشم در آنها باید فرهنگ‌سازی کرد، باید زیربنای تربیتی جامعه و بعد مدارس را درست کرد، سپس سراغ دانش‌آموز رفت.»
این جامعه‌شناس معتقد است که امروز هزاران مسئله مهم‌تر از موضوع حجاب در جامعه وجود دارد: «فرهنگ‌سازی با زور و خشونت انجام نمی‌شود. این نسل متفاوت از نسل‌های گذشته فکر می‌کند و هنجارهایش در بسیاری از موارد تغییر کرده است. با زور و فشار نمی‌توان مسئله‌ای را به او تفهیم کرد.»
این کارشناس آموزشی تاکید می‌کند که ساختار اجتماعی و سیاسی روی جامعه تاثیرگذار است و بخشی از والدین هنوز از ساختار سیاسی و اجتماعی تاثیر می‌پذیرند به‌همین‌دلیل نسل جوان نه والدین خود را قبول دارد و نه ساختار سیاسی، مذهبی و اعتقادی را: «وقتی دانش‌آموزان نمی‌توانند توسط والدین، ساختار خانواده و مدرسه ارضای روحی و روانی شوند، به فضاهایی مراجعه می‌کند که ساختارهای اشتباه و ناامنی برایشان دارد.»
با زور و خشونت نمی‌شود
دانش‌آموزان امروز فرزندان والدین دهه‌های ۵۰ و ۶۰ هستند؛ نسلی که به‌شدت تحت فشار جامعه و نسل پیش از خود بوده و برای تغییر سبک زندگی‌اش تلاش و هزینه‌های بسیاری پرداخت کرده است. سختگیری‌هایی که والدین در دوران نوجوانی با آن مواجه شدند، چه تاثیری بر اصول تربیتی آنها داشته است؟
تیموریان دراین‌باره میگوید: «معمولاً متولدین اواخر دهه ۸۰، والدین‌شان از نسل دهه‌های ۵۰ و ۶۰ هستند. فشارهایی که روی متولدین این دو دهه بود، ترس‌های پنهان و سختگیری‌ای که در مدرسه وجود داشت مثل رنگ جورابِ اصلاح صورت و... باعث شد پدران و مادران نخواهند همان تجربه را تکرار کنند، بنابراین آزادی‌هایی به فرزندشان داده‌اند تا کمبودهای خودشان جبران شود. درحالی‌که باید به چارچوب آزادی‌ای که به فرزندشان می‌دهند، توجه کنند.»
به گفته این جامعه‌شناس نمی‌توان با این دانش‌آموزان نسل جدید، با پند و نصیحت صحبت کرد: «دانش‌آموزان امروزی به‌شدت از مسائل مذهبی گریزانند. بچه‌های امروز آگاه و مطالبه‌گرند و به‌راحتی سر کلاس اعلام می‌کنند که درباره یک موضوع خاص صحبت نکنید، ما گوش نمی‌دهیم. بخش عمده‌ای از این رخدادها هم به مشکلاتی باز می‌گردد که در ساختار سیاسی، فرهنگی و اقتصادی جامعه وجود دارد.»
او تاکید می‌کند که فرهنگ‌سازی و بالابردن سطح پذیرش دانش‌آموزان با زور و خشونت امکان‌پذیر نیست. متولیان تربیت و آموزش باید از جامعه‌شناسان، روانشناسان و افراد متخصص و باتجربه استفاده کنند و تیمی از این کارشناسان تشکیل دهند و با کمک آنها رویکرد مناسبی را برای تربیت نسل در پیش گرفت.
ما مقصریم
مدیر یک دبیرستان پسرانه هم که نخواست نامش در گزارش بیاید، میگوید که مصرف سیگارهای الکترونیکی نسبت به گذشته بیشتر و گرایش به استفاده از این وسیله در میان نوجوانان پررنگ‌تر شده است.
او در گفت‌وگو با هم‌میهن توضیح می‌دهد: «دانش‌آموزان معمولاً نمی‌توانند برای انتخاب خود استدلالی بیاورند و نهایتاً تاکید می‌کنند که استفاده از این سیگارها بسیار کمتر از سیگارهای معمولی است و به‌همین‌دلیل هم استفاده از آن ضرری ندارد. ازطرف‌دیگر گرایش دانش‌آموزان نسبت به انجام رفتارهای پرخطر نسبت به گذشته هیچ تغییری نداشته و همچنان مواردی مانند گرایش به سوء‌مصرف موادمخدر، الکل و رابطه‌های آسیب‌زا را در بر می‌گیرد. اما ممکن است میزان دسترسی دانش‌آموزان به این موارد نسبت به گذشته افزایش یافته باشد.»
این کارشناس آموزشی معتقد است که نوجوانان در حوزه ارزش‌های اخلاقی دچار چالش چندانی نیستند، بلکه هنجارهای آنها تغییر کرده: «به‌عنوان مثال گفت‌وگو و لحن دانش‌آموزان نسبت به گذشته تغییر زیادی داشته است. آنها در گفت‌وگوهای روزمره خود از کلمات و واژه‌هایی استفاده می‌کنند که بار معنایی قشنگی ندارد یعنی کلمه یا ناسزایی که در گذشته حین دعوا و برای توهین به‌کار می‌رفت، در مکالمات روزمره‌شان استفاده می‌شود و اصلاً هم آن را توهین‌آمیز نمی‌دانند.»
نسلی که باید قانع شود
او تاکید می‌کند که جامعه بزرگسال ما نمی‌تواند به خوبی حوزه هنجارها و ارزش‌ها را از یکدیگر تفکیک کند و به‌همین‌دلیل قضاوت جامعه بزرگسالان نسبت به نوجوانان در برخی حوزه‌ها چندان هم درست نیست: «من سرکشی و عصیانی در نوجوانان نمی‌بینم، معتقدم که تعبیرهای ما از این موضوع اشتباه است. این نسل، عصیانگر و سرکش نیست اما به‌واسطه تحولاتی که در جهان و ایران رخ داده، پرسشگر شده و باید قانع شود. یعنی باید بتوانیم به زبان این نسل درباره موضوعی به آنها توضیح دهیم و حق انتخاب را هم برایشان قائل شویم. اما ما چنین رفتاری نمی‌کنیم و واکنش طبیعی او به رفتار ما عصیان است.»
این کارشناس آموزشی میگوید که ساختارهای حاکم بر مسائل کلان کشور بیشتر بر باورهای کلان بچه‌ها به‌ویژه دیدگاه‌های اعتقادی و مذهبی آنها تاثیری منفی داشته است. او اساسی‌ترین راهکار برقراری تعامل مناسب با دانش‌آموزان را تغییر نگاه والدین و مربیان از مفهوم تربیت می‌داند: «در جامعه ما آنچه توسط والدین و نهادهای امنیتی رخ می‌دهد «کنترل رفتار» است به‌جای مفهوم واقعی تربیت. تا فهمی در والدین و مربیان درباره تربیت و نقش آنها در این حوزه ایجاد نکنیم، راه‌های دیگر جواب نمی‌دهد. مثلاً در حوزه ایجاد نشاط در مدارس، باید توجه کرد که بچه‌ها اسباب نشاط خودشان را جور می‌کنند زیرا نیاز طبیعی آنها تفریح و شادی است و آنها می‌توانند به‌خوبی این فضا را در بازی‌ها و دورهمی‌های‌شان ایجاد کنند. به نظر من، روش‌های غلط ما در برخورد با بچه‌ها و مداخله‌های تربیتی‌مان است که به‌دلیل فهم غلط از مفهوم تربیت در میان متولیان است. فهم آنها مبتنی بر کنترل بیرونی است یعنی گمان می‌کنند طرف مقابل را باید به‌نوعی کنترل و تربیت کنند که شبیه خودشان شود. به نظر من، تا وقتی این رویکرد در میان والدین و مربیان وجود دارد، نمی‌توان از نوجوانان انتظار زیادی داشت.»
این کارشناس آموزش تاکید می‌کند که اسناد بالادستی مانند سند تحول آموزش تعریف‌های خوبی از مفهوم تربیت ارائه داده، بنابراین مهم است که متولیان آموزش این موضوع را موردتوجه قرار دهند. درحالی‌که این مسئله در کانون توجه متولیان آموزش نیست: «وقتی موضوعی در کانون توجه نیست، طبیعتاً تلاشی هم برای جاری‌شدن آن در سیستم آموزشی نمی‌شود.»
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان